öyle zannediyorum ki, bu seferki temaya, yapılabilecek olan her türlü girizgahta dostlarımın bir çoğu konuya girmeden ya da girerken önce kelimenin ehemmiyetine binaen etimolojik değerini (!) yazacaklardır. yani grekçe οὐ à yok τόπος àyer olduğunun mutlaka altını çizeceklerdir. (ben niye yazdım o halde!?) daha sonra herhalde mutlaka politeia yazarı ve ütopya’nın [...]
İnsana dair her şey gibi ütopya da diyalektik bir formda ifşa eder kendini. Soru yalınca kimin ütopyasının kimin distopyası olduğunu anlamaya dönüşür şuur için. Dönüşmezse kuramaz kendi ütopyasını; birilerinin ütopyasının ya da distopyasının şuursuz enerji kaynaklarından biri olur, ister istemez. Yapay zekâ eşliğinde, tekno-genetik ve robotik unsurlarla yeni erk alanlarını, [...]
İdeal bir ülke olarak önerilen Platon’un “Devlet” adlı eseri ilk ütopya örneklerinden biri sayılır. Bireyin olmadığı, toplum üyelerinin olduğu bu ülkede aslolan toplumun güvenliğini ve birliğini sağlamaktır ve toplum daha çok bir organizma olarak görülmektedir. Thomas More’un “Ütopya”sı (1516) ideal bir toplumu tarif etme çabası olarak Platon’un Devlet’ine benzese de [...]
Üzerinde sektirdiğim her taş varlık denizinin karanlıklarında yitti. Ne gam, taşlar hep yitmek için değil midir? Dindarlığı bir iktidar söylemi olarak kavramak başka, bir muhalif söylem olarak kavramak çok daha başkadır. Bir iktidar söylemi olarak dindarlığın bir hülyası, bir ütopyası yoktur, olamaz. Üstesinden gelmek zorunda olduğu tek endişesi sürekliliğini [...]
İnsan pek çok nitelikle yüklü karmaşık bir varlıktır. Karmaşıklık onun zihnindeki tortulardan, geçici duygusal dalgalanmalarından, inançlarından ve kişiliğindeki iniş çıkışlarından kaynaklanmaz. Bunlar karmaşıklığın sebebi değil, varoluşundaki farklı yaşamsal enerji kaynaklarının uyumsuzluğunun ürünleridir. İnsan son satırı yazılmamış ve yazılamaz olan kitap gibi bitimsiz bir süreçtir. O, sürekli kendini aşma yolunda içten [...]
“Ben Bir Ceviz Ağacıyım Gülhane Parkında” hikâyesi... Nazım Hikmet Gülhane Parkındaki bir ceviz ağacının altında sevgilisi ile buluşmak üzere randevulaşır. Buluşacakları gün Gülhane Parkına gider ve ceviz ağacının altında beklemeye başlar, tam bu sırada polisler de orada devriyeye çıkmıştır. O dönemlerde Nazım Hikmet arananlar listesinde olduğu için polislerden gizlenmek durumunda [...]
Baylar! Umutsuz, düzensiz ve biletsiz böyle nereye? Edip Cansever Hakikaten nereye? Ben neşesizliği de eklemek isterdim doğrusu! Duygusal durumdalığımızın etkileyemediği bir nihayeti, yaşayan olarak ölüme doğru gidişi ve bunun kendimizdeki algılanışını, ona yüklediğimiz, kaçındığımız ya da düpedüz ilgilenmediğimiz gibi şeyleri bir kenara bırakırsak, elimizde ortak payda olarak zamanla sınırlanmış ömrümüz [...]
Çalışkan üretici toplumları bekleyen tüketim alışkanlığına dair bir kaosun hikâyesi... İnsanların insan sayıldığı bir dünyada yaşıyorlardı. Ne hırsızlık bilirlerdi ne de yalancılık. Hiç bir kötülük yaşamıyordu oralarda. Sevgi dolu insanların emeği paylaştıkları bir dünyaydı bu. O dünyada ne eroin vardı ne de nikotin. Kötü alışkanlıkların olmadığı dünyamızda birlikte üretip, birlikte [...]
Hayatımda, bulunduğum noktada çok şey oluyor. Dönüşüm ve değişiklikleri gizemli yollardan, beraberinde getiren bir süreç içerisindeyim. Bu süreç acı dolu, korkuları ve üzüntüyü de beraberinde getiren ama mutluluk, yeni kaynaklar ve varolduğunu bilmediğim güçlerimi de ortaya koyan bir süreç aynı zamanda. Kul Nesimi’nin sözleriyle: Gâh çıkarım gökyüzüne, seyrederim âlemi Gâh [...]