Ey ruhum, sana “bir zamanlar” ve “eskiden” dercesine “bugün” demeyi öğrettim ve bir de dansını tüm Burada, Şurada ve Oradakilerin üzerine etmeyi. Ey ruhum, seni tüm köşelerden kurtardım, tozu, örümcekleri, bulanık ışıkları üstünden aldım. Ey ruhum, seni küçük utançtan ve köşede kalmış erdemden temizledim ve güneşin gözleri önünde çıplak durmaya [...]
Yazar Kaan Demirdöven’in dördüncü kitabı, ilk romanı olan “ Mabedin Sırrı”, aslında bir anlam arayışı yolculuğu... Platon’un İdealar’ı, Aristoteles’in Töz’ü, Spinoza’nın Amor Entellectus’u, Kant’ın A Priori’leri, Hegel’inSaltık Tin’i, Hermes’in kitabı, Kabala’nın gizemleri, mistik yazarların yaşamları, kadim bir cinayete ipucu olabilir mi? Bir dedektif, felsefe ve tasavvuf tarihinin içinde işlenecek bir [...]
Yeryüzü insanı gergin, yeryüzü insanı savaşı çağırıyor kardeşim, Daha çok çiçek ekmeliyiz, daha çok müzik yapmalıyız, Tiyatro binaları, müzeler, sergi salonları kurmalıyız, Ekmeğimizden, aşımızdan arttırıp şehrin göbeğine ‘İnsan arıyorum’ diye haykıran, kocaman bir Diyojen heykeli dikmeliyiz. Domatesin kokusunu, horozun sokak aralarında ötüşünü unutmamalıyız kardeşim, Dede Efendi’den, Veysel’den, Yunus’tan rol çalmalıyız. [...]
Geçtiğimiz yüzyılda kitle kültürünün, teknolojik uygarlığın ve Avrupa nükleer hareketinin en ateşli karşıtlarından olan Polonyalı düşünür ve aktivist Günther Anders, Franz Kafka’nın benliğine ve sanatına sinen yabancılaşmayı, onu kuşatan koşullar itibarıyla ele alır. Anders’in tespitlerine göre Kafka’nın yabancılığı temelde Hristiyan dünyasında bir Yahudi oluşuyla başlıyordu. O ise Yahudiliğini umursamıyordu. Bu [...]
Nâzım Hikmet’e Göre Dil Kavgası, Aydınlık Kavgasıdır. “Türküler söylendikçe Türk diliyle Seni seviyorum gülüm, dendikçe Türk diliyle Türk diliyle gülünüp Türk diliyle ağıtlar yakıldıkça Adnan bey ben anılacağım anılacak Türk diliyle size sövüşüm... Bir adınız var, Adnan bey, adımıza benzeyen Dilimiz kuruyor dilimizi konuştuğunuz için.” “... Dilimin sözleri değerli taşlara [...]
“Sinema mit üretir,” diyor Joseph Campbell, öte yandan “Sinema da mitle üretilir,” diyorum; çünkü sinema, bir sanat sürecinin sonucu (son ucu) değil ama bir anlamlandırma sürecinin sanatsal ifadesi olarak karşımıza çıkar. Öyleyse, onu basmakalıp bir biçimde “çok denklemli bir işlem” olarak ele almak yerine, içinde birçok işlemin yeni bağlamlar kazanıp [...]