Ümit yitimi... İnsanın, içinden çıkamadığı, olumsuz yaşamsal koşullarında düştüğü durumun adı... Kişi, eğer doğa koşulları kadar baskın durumlarda, aklını nasıl yöneteceğini ve yeterince sakin kalmayı beceremezse ümit yitiminin sonucu olarak ve kendine yakıştır(a)madığı bu yetersizlik durumuna düşmenin düşüncesi ise utanç ve de bununla birlikte, tüm gücünü tükettiğine inanmaya başlamanın sonu ise yok oluştur yani ölümdür. Hayvan [...]
Derlerse, “Kaldı mı umudunuz?” Diyelim ki, “Umut biz oluyoruz.” Korkutulmadan sevilmiş çocuklar misali, Anlaşıyoruz. Derlerse, “Boşuna zorluyorsunuz.” Diyelim ki, “Biz oyunu bozuyoruz!” Her şey bitti, dediğiniz yerde Biz daha yeni başlıyoruz. Derlerse, “Çok geç, geri sayıyoruz.” Diyelim ki, “Daha yeni geldik biz Aldık ehlinden ödevimizi, Her şeyi biz [...]
Aristo’nun Poetika adlı eseri, sanatı bilincin önüne koyması ve ilk kez sanat üzerine sistematik bir çalışma yapılması anlamında oldukça önemlidir. Aristo, tüm sanatların temeline, mimesisi*, yani taklidi koyar; “O halde epos, tragedya, komedya, dithrambos ile flüt, kitara sanatlarının büyük bir kısmı, bütün bunlar genel olarak taklittir (mimesis).”[1] Sonra, hangi sanat [...]
“Ölümlüler arasında tek iyiliksever tanrıça bir umut kaldı, Öbürlerinin hepsi çekilip gitti Olympos’a.” Theognis [1] Sonsuza kadar Olympos’ta zevk ve sefa içinde yaşayacak olan Tanrılar bunu paylaşmak isterler. Bu nedenle Prometheus ve Epimetheus kardeşlere hem kendilerine benzeyen hem de farklı bir varlık yaratmasını buyururlar. İki kardeş görevlerini tamamlayıp insanı yarattığında [...]
Umudun yokluğu umutsuzluk değildir. Umutsuzluğun karşıtı da umut değil, imandır. Umutsuzluğun karanlık kuyusuna düşmeden de umudun “beklenti çengeli”ne kalbi geçirmeden de yaşanabilir. Bunun için gerekli olan imandır, aşkla dolu bir iman. Birbirini çağıran, er ya da geç birbirine yer açan umut ve umutsuzluk ikileminden çıkışın yolu imandan geçer. Hayatı “asıl [...]
Çağımızın pusulasını kaybetmiş gibi görünen savrulmuşluğu bize tutunacak sağlam dayanaklar aratıyor. Bu durumda Sayın Takiyettin Mengüşoğlu’nun önemle ele aldığı “İnsanın varlık bütünlüğü içinde kıymetler” sorununu irdelemek çok anlamlı görünüyor. Felsefî Antropoloji için insan aktif olan, sürekli yapıp-eden bir varlıktır. Hayat ancak yönü belli olan yapıp-etmelere, bunların gerektirdiği kararlara dayanabilir; yoksa [...]
İyimserlik inceyken, umut kalındır. Umut, korkunun öteki tarafıdır. Umut, ufkun ötesine bakmaktır. Umut, beklenti içinde olmak ve işlerin en iyi şekilde devam edeceğini ummaktır. Henüz sahip olmadıklarınımızı umut eder ve bunları sabırla bekleriz. Charles Jencks Mimarlık umudu yeşertebilir mi? Ustaca ve hassasiyetle tasarlanmış yaşam alanları insanın olumsuz düşüncelerini bertaraf [...]
Mimarlığın insanlığın umutları ile bir rabıtası var mı? Bunun için önce mimarlık ve sonra da umut kavramlarının üzerinde durmak gerek... Mimarlık; dolu ve boş, dış ve iç, ışık ve karanlık gibi birbirlerine zıt görünen ama aslında ‘Bütün’ü hem var etmek hem de tarif etmek için gerekli olan kutupların arasındaki denge [...]
Ümit ve Korku birbirinden ayrılmaları mümkün olmayan ve doğuştan gelen varoluşsal temel duygularımızdır. İnsanın ümitsiz yaşayamayacağını söylediğimizde bununla, ümitsiz insanın sadece “ruhsuz” ya da “ölü” olduğunu ima etmeyiz, aynı zamanda insanın ümitsiz olarak gerçekten yaşayamayacağını ve sağlığını ya da sıhhattini kaybedebileceğini de kastederiz, ancak yine de bu söylem, ümidin içeriğini [...]