Hinduların en önemli ruhani liderlerinden Sri Sathya Sai Baba, 24 Nisan 2011 günü 85 yaşında vefat etti. Hindistan’da başbakandan elçilere, sporculardan film yıldızlarına ve halktan milyonlarca kişilik destekçi grubuna sahip Sai Baba’nın kurduğu Sathya Sai Organizasyonu’nun 144 ülkede 1500’den fazla sayıda ‘Sathya Sai Merkezleri’ olarak adlandırılan ibadethaneleri bulunmaktadır.
Sri Sathya Sai Baba Kimdir?
Sri Sathya Sai Baba (d. Sathyanarayana Raju, 23 Kasım 1926), manevi bir Hint gurusu, hayırsever ve eğitimcidir. Dünyadaki manevi açıdan en etkileyici kişilerden biri olarak kabul edilir.
İnanırları tarafından, öğretileri Hinduizm ve İslam inancının bir sentezi olan, mucizeleriyle tanınan manevi aziz Shirdi Sai Baba’nın enkarnasyonu olduğu düşünülür. Baba’nın Vibhuti (Kutsal Kül) ve yüzük, kolye gibi diğer küçük objeleri yoktan görünür kılması hem ün hem de tartışma konusu olmuştur. Karşı görüştekiler bunların hile olduğunu düşünürken, inanırlar bunları bir ilahi işaret olarak kabul ederler.
Sathya Sai Baba, hem Hindistan hem de başka ülkelerde okullar ve kolejler kurmuş, hastaneler ve başka kurumlar açmıştır. 178 ülkeye yayıldığı söylenen Sathya Sai Baba takipçilerinin 6 milyona ulaştığı tahmin edilmektedir.
Resmi bir üyelik sistemi olmadığı için asıl rakamın, tam olarak bilinememekle birlikte, daha yüksek olduğu düşünülür. Hindistan’da bir kültürel ikon olup takipçileri arasında başkanlar da dahil olmak üzere önemli politik kişilere de rastlanır.
Yaşamı
Sathyanarayana Raju, 1926 yılında Hindistan’da Puttaparthi köyünde doğdu. Annesi Eswaramma gebe kalmasının mucizevi olduğunu belirtmiştir. Çocukluğunda alışılmadık derecede ‘zeki’ ve ‘yardımsever’ olduğu söylenir. Tiyatro, müzik ve edebiyatta çok yetenekli olup şiir yazımında da ustadır.
8 Mart 1940’ta, Sathya’yı görünürde bir akrep sokar ve Sathya birkaç saatliğine bilincini kaybeder. Daha sonraki günlerde Sathya’nın davranışlarında fark edilir değişiklikler olmaya başlar.
Bir ağlayıp bir gülmeye, seri konuşmaları takiben uzun sessizliklere gömülmeye başlar. Daha önce hiç öğrenmediği Sanskritçe şarkılar söyler. Doktorlar histeriye kapıldığını düşünürlerken anne babası onu birçok doktora, rahibe ve hocaya gösterir.
23 Mayıs 1940’ta Sathya aile bireylerini yanına çağırır ve onların gözü önünde çiçek cisimleştirir. Babası bunu gördükten sonra dehşete kapılıp eline bir sopa alır ve ona kim olduğunu sorar. Sathya sakince Sai Baba olduğunu açıklar. Bununla, 19. yy. sonu ve 20. yy. başlarında Maharashtra’da ünlenen ve Sathya’nın doğumundan sekiz yıl önce ölen ünlü ermiş Shirdili Sai Baba’nın enkarnasyonu olduğunu kastetmektedir.
O senenin ilerleyen zamanlarında Sathya Sai Baba artık kimseyle dünyevi bir ilişki içinde olmadığını açıklar ve o zamandan sonra etrafında insanlar toplanmaya başlar.
1944’te Sathya Sai Baba’nın takipçileri için köyün yakınlarında bir mandir (ibadethane) inşa edilir. Şimdilerde oraya eski mandir denmektedir.
Şimdiki aşram olan Prashanthi Nilayam 1950’de tamamlanır. 1954’te Puttaparthi köyünde küçük bir hastane kurar. 1963’te Sathya Sai Baba dört ağır kalp krizi geçirir. Bazıları onun kendi kendini tedavi ettiğini düşünürken, iyileştikten sonra Karnataka kentinde, Prema Sai Baba olarak ölümünden sekiz yıl sonra yeniden doğacağını açıklar.
29 Haziran 1968’de Sathya Sai Baba ülke dışına yaptığı ilk ve tek geziyi gerçekleştirerek Kenya ve Uganda’ya gider. Nairobi’de yaptığı konuşmada şöyle der: “Buraya kalplerinizdeki Sevgi ışığını yakmaya geldim. Her geçen gün bu ışık daha da artsın. Buraya herhangi bir dini yaymak için gelmedim. Çevreme daha çok inanır toplama amacım yok . Buraya bu iman birliğini, bu manevi prensibi, bu Sevgi yolunu, Sevgi görevini, Sevgi sorumluluğunu göstermeye geldim.”
28 Mart 2011’de Sathya Sai Baba hastaneye kaldırılır. Bir ay kadar sonra, 24 Nisan 2011’de 85 yaşında vefat eder. Cenazesine devlet büyükleri de dahil olmak üzere yaklaşık 500,000 kişi katılır ve dünyanın dört bir yanından siyasi kişiler taziyelerini sunar.
Sathya Sai Baba 166 ülkede ücretsiz okullar, hastaneler, bakım evleri ve hayır kurumları açmıştır. Prasanti Nilayam’daki Sri Sathya Sai Institute of Higher Learning (Sri Sathya Sai Yüksek Öğrenim Enstitüsü) Ulusal Değerlendirme Kurulu’ndan “A++” not alan Hindistan’daki tek okuldur. Bunun dışında farklı şehirlerde Sri Sathya Yüksek Tıp Enstitüleri, ayrıca ihtiyaçlılara ücretsiz ameliyat ve bakım sağlayan tam teşekküllü 200-300 yataklık çok sayıda hastane kurmuştur.
Günümüze kadar 2,5 milyondan fazla hastaya bakım sağlayan bu hastaneler dışında, kırsal kesimdeki halk için de mobil dispanserler ve sağlık ocakları açmıştır.
1996’da Andhra Pradesh’te, kurak bölgelerdeki 750 köyde yaşayan 1,2 milyon kişiye temiz su sağlayan su sistemi projesi tamamlanmıştır; ikinci bir kanal da 2004 yılında hayata geçirilmiştir.
İnanç Sistemi
Sathya Sai Baba, takipçilerinin dinlerinden vazgeçmesine gerek olmadığını söyler. Sai Baba Hareketi’nin resmi bir doktrini ya da kuralları yoktur.
Baba’nın öğretilerinin esası, öğrencilerinin Darshan’ın (Hindu ibadetinde kutsal bir imgeye, kişiye bakmak) manevi faydalarından yararlanmasıdır. O zaman içinde Sai Baba insanlarla ilgilenir, mektupları kabul eder, vibhuti (kutsal kül) cisimleştirir, görüşmeler için gruplarla ya da bireylerle konuşur.
Sathya Sai Baba, müridlerine ana dili olan Telugu dilinde seslenir. Kimsenin din değiştirmesine gerek olmadığını şu şekilde belirtmiştir: “Benim amacım, bütün dinlerce beyan edilmiş Tek Tanrı’ya inanan Sanathana Dharma’yı (Ebedi Düzen) kurmaktır. Kimsenin kendi dini ya da inancını değiştirmesine gerek yok… Hiçbir inancı rahatsız etmeye gelmedim, aksine hepsini kendi içinde onaylamaya geldim. Böylece bir Hıristiyan daha iyi bir Hıristiyan, bir Müslüman daha iyi bir Müslüman, bir Hindu ise daha iyi bir Hindu olacak.”
Sevgi Okyanusu adlı kitapta “Onun gösterdiği yeni bir yol yok, yeni yaratılmış bir düzen yok. Önerdiği belirli bir felsefe ya da yeni bir din yok. Onun misyonu tek ve basit. Misyonu, sevgi ve şefkat yolu,” denmektedir.
Sathya Sai Baba sürekli bir meditasyon şekli olarak Sadhana’nın (Hindu manevi çalışmaları) önemini vurgular. Mokşa ya da kavalyam’dan (cehaletten ve karmik düzen nedeniyle süreli yeniden doğum) ancak sadhana ile kurtulunacağını anlatır. Ayrıca Bhakti Yoga’nın (Hinduizm’de Tanrı’ya adanma) önemini vurgular.
Duygusal arzular (yiyecek, cinsel ilişki, alkol, et) konusunda katı bir ahlakçılık sergiler. Dünyanın sadece maya olduğunu, yani sadece Tanrı’nın hakikat ve görünürdeki her şeyin sadece ilüzyon olduğunu belirtir. Tüm hayat Bir’dir. Satha’ya göre hayatın anlamı, Tanrı ve diğer yaratılanlarla beraber bu Birliği deneyimlemektir.
Sathya Sai Organizasyonu’nun ana amacı, Sathya Sai Baba’nın da dediği gibi, insanın içindeki ilahi olanı fark etmesine yardımcı olmaktır. “Göreviniz, eylemlerinizde ve sözlerinizde Bir’i vurgulamak, Bir’i deneyimlemektir. Din, ırk, meshep ya da renk farklılıklarını önemsemeyin. Tüm eylemlerinize o birlik duygusunun eşlik etmesini sağlayın.”
Sathya Sai Cemaati, Sathya Sai Baba’nın öğretilerinin önemli bir etkinliği olan Seva (Özverili Hizmet) uygulamaları ile uğraşır. Bunlar, toplumun ihtiyaçlarını karşılamak için düzenlenen, yiyecek yardımları yapmak, ihtiyaçlı olanların evlerine gidip yardım etmek, ağaç dikmek, ilaç yardımı yapmak, kan vermek gibi aktivitelerdir.
Sai merkezlerinde hem Sathya Sai Baba’nın öğretilerinin hem de diğer dinlerin kutsal metinlerinin incelendiği çalışma grupları kurulur. Eğitim bu hareket içinde çok önemli bir yere sahiptir. Bu merkezdeki çalışmaların amacı, evrensel insanî değerlerin pratik maneviyatını hayatın tüm anlarına yaymak ve her yönde ortaya çıkartıp farkındalığı arttırmaktır.
Sai Organizasyonu beş temel insanî değeri destekler ve yaymaya çalışır: Sathya (Hakikat), Dharma (Erdem), Ahimsa (Şiddetsizlik), Prema (Tanrı sevgisi ve Tanrı’nın yarattığı her şeye karşı sevgi) ve Shanti (Barış).
Öğretinin diğer önemli temel görüşü ise Adwaitam’dır (Tevhid).
“Herkesi sevin, herkese hizmet edin.”
“Her zaman yardım et, hiçbir zaman incitme.”
Sathya Sai Baba’nın 85 yıllık hayatı ve çalışmaları hakkında daha detaylı bilgiye ulaşmak için:
